O książce: 1982 / Powieść "Ulpan ma na imię" opisuje wydarzenia z przełomu XIX i XX wieku rozgrywające się w kazachskiej wsi. Wydarzenia te rozgrywają się wokół głównej bohaterki powieści – Ulpan, kobiety o niezwykłej naturze, jasnym umyśle i hojnej duszy. „... wszystko to się wydarzyło i wszystko minęło jak w jeden dzień i jedną noc.” Tym frazą zaczyna się nowa książka - powieść „Ma na imię Ulpan” napisana przez Gabita Musrepova, jednego z twórców kazachskiej literatury radzieckiej , pisarza, którego dzieła już od pół wieku opowiadają o życiu stepowym, o zasadniczych zmianach w historycznych losach ludzi Ludność zamieszkująca powieść G. Musrepowa mieszkała na północy dzisiejszego Kazachstanu niż sto lat temu, a główna uwaga autorki, jak sugeruje tytuł, skupia się na młodej kobiecie o niezwykłym charakterze i niezwykłym losie – Ulpan. Mądra, silna wola, uczciwa Ulpan stara się ułatwić życie zwykłym ludziom, przejmuje i wdraża wszystko, co najlepsze, co widzi od Rosjan. Zatem dzięki jej wysiłkom Sibanie i Kerey-Uakowie osiedlili się jako pierwsi. Jednak wszystkie przedsięwzięcia Ulpan, wspieranej przez jej męża, wpływowego biya Yesienieia, spotykają się z protestem zwolenników stosunków patriarchalnych. Po śmierci Yesieniei Ulpan nie może już się im opierać, nie spotykając się ze zrozumieniem i współczuciem ze strony tych, na których pomoc i wsparcie liczyła: „...urodziła się przedwcześnie i opuściła świat z ciężarem niespełnionych pragnień i niespełnionych nadziei. ” – mówi autorka, kończąc narrację, ale jaka siła moralna kryje się w obrazie tej prostej córki narodu kazachskiego, której udało się wznieść znacznie ponad czas, w którym żyła.